کف و سقف عیدی امسال کارگران چقدر است؟

هر سال که فصل زمستان می رسد، بحث عیدی و پرداخت مزایای پایان سال به کارگران داغ می شود. تنها مزیتی که بیمه شدگان تامین اجتماعی نسبت به کارکنان دولت دارند، میزان عیدی است که اندکی بیشتر از مزایای پایان سال زیرمجموعه های دولتی است.

به گزارش از «شایانیوز» به نقل از مانیبان، عید سعید فطر علاوه بر بعد مالی و کمک به بهبود وضعیت معیشتی خانواده ها، معنای روانی مهمی نیز دارد. زیرا پرداخت عیدی می تواند باعث افزایش رضایت شغلی، انگیزه کاری و احساس تعلق کارکنان به سازمان شود. از طرفی تاخیر در پرداخت یا کاهش سهم عیدی بر روحیه کارکنان تاثیر منفی می گذارد.

کارمندان در ماه های عادی سال حقوق و مزایای حقوقی نسبتاً بهتری دارند، اما زمان مرخصی آنها توسط دولت به عنوان رقم ثابت در لوایح بودجه سالانه تعیین می شود. برای کارگران مشمول قانون کار، قانون تعاریف خاصی در مورد مرخصی و پاداش دارد.

«قانون تعیین عیدی کارگران و پاداش سالیانه کارگران شاغل در کارگاه‌های تحت پوشش» مصوب ۱۳۷۰، تکالیف و الزامات پرداخت عیدی به کارگران بخش‌های مختلف اقتصاد را مشخص می‌کند. بر اساس ماده واحده این قانون، «کلیه کارفرمایان کارگاهی مشمول قانون کار مکلفند به هر یک از کارگران خود یک سال کار معادل شصت روز آخرین حقوق خود را به عنوان عیدی و پاداش پرداخت کنند.مبلغ پرداختی به هر یک از کارگران. نباید بیش از نود روز حداقل دستمزد روزانه قانونی باشد.

بنابراین کف عیدی قانونی 60 روز حداقل دستمزد است و هیچ کارگری نباید کمتر از این عیدی دریافت کند. اما سقف عیدی که در این قانون 90 روز حداقل دستمزد مصوب شورای عالی کار است، طبق «عرف کارگاهی» قابل افزایش است. قانون مصوب سال 1370 مجلس، تأثیر گمرک کارگاهی را بر میزان عیدی کارگران به رسمیت شناخت. در تبصره 2 ماده واحد عیدی آمده است: «در کارگاه هایی که بر اساس عرف فعلی کارگاه بیش از مبالغ فوق پرداخت می کنند، عرف کارگاه جاری خواهد بود».

آرمین خوشختی، کارشناس روابط کار و حقوق، در رابطه با شناسایی گمرک در پرداخت عیدی و مزایای پایان سال گفت: در تمامی پرداختی ها به کارگران، اعم از عیدی یا پاداش سالانه، دو الزام وجود دارد، اولاً رعایت قانون. حداقل هایی که رئیس نمی تواند بر آن ها غلبه کند، کند است و دومی جزئی است به نام عادت کارگاهی. در مورد تعطیلات آخر سال اگرچه ماده واحده قانونی کف و سقف عیدی را در کلیه کارگاه های کشور به رسمیت می شناسد، عرف کارگاه نیز شاخصی شناخته شده و الزامی است به این معنا که اگر کارفرما در سالهای گذشته در پایان سال پس از پرداخت 4 یا 5 برابر حداقل دستمزد مرخصی و پاداش به کارگران، نمی توان به طور ناگهانی این رسم را زیر پا گذاشت و بدون توافق جدید با کارگران دستمزد کمتری پرداخت. کارفرما هرگز نمی تواند عرف کارگاه را در مورد پرداخت ها بدون موافقت کارگران تغییر دهد.

به گفته وی، عرف کارگاهی قراردادی دوجانبه بین کارگر و کارفرما است و یکی از طرفین بدون رضایت طرف دیگر نمی تواند از آن عدول کند. بنابراین، اگر یک کارفرما به طور ناگهانی حقوق کارگران خود را کمتر از زمان معمول تعطیلات طبقه مغازه پرداخت کند، کارگران حق شکایت دارند. اما برخلاف تصور برخی، عید فقط متعلق به کارگران جانباز نیست. هر کارگر با هر میزان سابقه کار واجد شرایط دریافت حقوق تعطیلات پایان سال است، اما میزان پرداخت به میزان تجربه کاری که کارگر در آن مغازه خاص دارد بستگی دارد. در تبصره ماده ای از واحد عیدی آمده است: «مبلغ پرداختی به کارکنانی که کمتر از یک سال در کارگاه مشغول به کار هستند باید بر اساس 60 روز حقوق و به نسبت تعداد شاغل محاسبه شود. روز در هر ماه مبلغ پرداختی برای این مفهوم برای هر ماه نباید از یک دوازدهم سقف تعیین شده در ماده واحده این قانون تجاوز کند.

بنابراین به ازای هر ماه اشتغال کارگر در کارگاه مبلغ عیدی یک دوازدهم کل عیدی کارگران همان کارگاه می باشد. اگر کارگری دو یا سه ماه در کارگاهی کار کند، مرخصی آخر سال او 2 دوازدهمین یا 3 دوازدهمین مرخصی کارگرانی است که بیش از یک سال در همان کارگاه مشغول به کار بوده اند.

اما کف و سقف عید اواخر سال 1402 طبق قانون چقدر است؟ طبق آنچه قانون می گوید کارگران در ماه های پایانی سال امسال حداقل 10 میلیون و 614 هزار تومان عیدی می گیرند. همچنین حداکثر مبلغ عیدی 15922000 تومان خواهد بود.

بنابراین هرگونه پرداخت کمتر از 10 میلیون و 614 هزار تومان به عنوان عیدی به کارگرانی که یک سال یا بیشتر در کارگاه ثابت کار کرده اند خلاف قانون است و کارگران حق شکایت دارند. آنها می توانند از کارفرما به ادارات کار شکایت کنند. این حق بر روی کاغذ برای کارگران مشمول قانون کار به رسمیت شناخته می شود، اما در عمل به دلیل قراردادهای موقت یک ماهه، سه ماهه و یک ساله یا حتی قراردادهای شفاهی در کارگاه های کوچک، کارگران نمی توانند از این حق برخوردار شوند. .

بسیاری از کارگرانی که در کارگاه ها، خدمات و اتحادیه های کوچک کار می کنند از حق مرخصی قانونی محروم هستند. محمد. الف، کارگر انبار پوشاک در تهران که چندین سال سابقه کار در یک کارگاه کوچک در مرکز پایتخت را دارد، درباره تعطیلات پایان سال می گوید: در هیچ سالی این همه مرخصی مشخص شده در قید شده است. قانون؛ در بهترین حالت معمولا حقوق پایه یعنی 30 روز حقوق به ما می دهند. این در حالی است که حداقل دستمزد قانونی 60 روز است.و می افزاید: گاهی این عیدی ناکافی را با تاخیر چند ماهه می پردازند; سال اول که پنج ماه سابقه کار داشتم هیچ روز مرخصی به من ندادند. در سال های بعد، هرگز به اندازه قانون مرخصی نگرفتم. محمد می گوید: از آنجایی که قرارداد کتبی نداریم، جرات شکایت نداریم؛ اگر به اداره کار برویم و از مرخصی کارفرما شکایت کنیم، در یک چشم به هم زدن نیمی از کارمان را از دست می دهیم. “

بسیاری از کارگران مانند محمد کمتر از حداقل قانونی دریافت می کنند. کارگرانی مانند کارگران شهرداری ها از جمله شهرداری ایرانشهر هستند که سال هاست خواستار تاخیر در تعطیلات هستند و هنوز به جایی نرسیده اند. به بهانه نبود بودجه و پول، سال تمام می شود، اما خبری از پرداخت عیدی نیست. محمد در پایان می گوید: در این چند سال یک بار هم بازرس اداره کار به کارگاه ما سر نزد. وقتی کنترل نمی‌کنند و می‌گذارند رئیس هر کاری می‌خواهد بکند، قانون هر حقی را به رسمیت می‌شناسد، شامل ما نمی‌شود. ما حق شکایت نداریم.