هشت کار عجیب که مردم تو دوران باستان می کردند؛ از شستن لباس با ادرار تا فِر موی ترسناک
در زمان های قدیم به خصوص در یونان باستان مردم رفتارهایی داشتند و کارهایی می کردند که واقعا عجیب بوده و حتی تصورشون هم برای ما نشدنیه!
شایانیوز- در تاریخ بشریت از همون ابتدا تا آخر دنیا اتفاقات عجیب بسیاری در دنیا افتاده و خواهد افتاد. انسان مغذی متفکر داره که میتونه باهاش به موضوعات مختلفی برسه. خب اختراع میکنه و میسازه و دوباره و دوباره! در تاریخ خوندیم و در فیلم و سریال های ساخت شده هم دیدیم که یکسری از موار برامون عجیب بودند. اگر تاریخ رو مطالعه کنید به چیزهای عجیبی بر خواهید خورد که واقعا فکرشونم الان برای ما قفله، چه برسه به عمل!
مثلا اینکه در یک دوره انسان لباسهای خود را با ادرار میشست! و یا مثلا به مهمانی ها با خود آناناس میبردند اما خب اونرو نمیخوردند! در ادامه ببینیم دیگر موضوعات عجیبی که در گذشته مردم انجام میدادن و مای حال حاضر باهاش بیگانه ایم.
![]()
اولین سشوار بیشتر شبیه به شکنجه بود!
این روزا ما از دستگاهی به سشوار استفاده می کنیم که باید بگیم خوب شد اختراع شد چرا که به شدت نیاز انسانه و به شدت هم در طول روزمره ازش بهره گیری میشه. اما جالبه که بدونید همین دستگاه مو خشک کن، در قرن نوزدهم بود که اختراع شد. یک استایلیست فرانسوی به الکساندر گودفوا در سال ۱۸۹۰ بود که دست به کار شد و این وسیله رو عرضه کرد.
این سشوار که مال اون زمان بود، سایز بسیار بزرگی داشت و تنها در حالت نشسته قابلیت استفاده داشت تا اینکه در دهه 1920 سشوار کوچکتری ساخته شد و راه رو برای سشوار های حال حاضر هموار کرد.
![]()
جنتلمن های عصر ویکتوریایی چای خود را در این لیوان مخصوص میخوردند!
در گذشته انگاری به موضوعات ریز هم دقت داشتند. مثلا اینکه اگر مردی هم عاشق، سبیلاش بوده و هم شیفته چای خوردن، براش لیوانی رو ساختن که سبیلاش خیس نشه! این راه حا جالب به "لیوان سبیل" معروف بود که ویژه جنتلمن ها بود.
گفته میشه که این لیوان ها توسط یک سفالگر انگلیسی به نام هاروی آدامز در دهه ی ۱۸۷۰ ساخته میشد و اونقدری محبوبیت زیاد شد که این شخص بعد 15 سال خودش رو بازنشسته کرد!
![]()
در یونان باستان مردان شلوار رو مسخره میدونستن و دامن می پوشیدند!
ظاهرا در یونان باستان خیلی از موضوعات امروزی برعکس بوده. مثلا اینکه مردان واقعی از دامن، ردا، تونیک و لباس های اینچنین استفاده میکردن و شلوار رو یک لباس تنها زنانه میدونستن و در مجموع از نظرشون شلوار چیزی مایه تمسخر بوده!
![]()
آناناس داشتن رو یک نشون از جایگاه بالای اجتماعی داشتن میدونستن!
اون قدیم ندیما، اون دور مورا، در اروپا میوه آناناس رو ارزشمندتر از اونی میدونستن که خورده بشه. هر یه دونه آناناس بسیار گرون بود و هزاران پوند قیمت داشت. در قرن شانزدهم و هفدهم بو که پولداران اونقدری آناناس رو به اینور و اونور میبردن تا آخر خراب میشد و مجبور میشدن بندازنش دور!
![]()
مصریان باستان بالش هایی از جنس سنگ و چوب داشتند!
جالبه که تو مصر و حتی چین باستان، مردم از بالش هایی با جنس سنگ و چوب و چینی استفاده میکردند. اونها به دلیل اینکه بر روی زمین میخوابیدن بالش های بلند زیر سر میگذاشتن تا از حشرات در امان باشند.
البته که از بالش های سنگی در مقبره ها هم استفاده می کردند زمانی که فردی فوت می کرد سر او را بر روی بالش قرار میدادن چرا که این عضو بدن رو مقدس میدونستن!
![]()
سس کچاپ در قرن نوزدهم به عنوان دارو بود در داروخانه ها!
جالبه که سس کچاپ در زمان گذشته شکل متفاوتی داشت. اون زمان کچاپ دارای قارچ، پیاز و ادویه بود و گوجه فرنگی ای درش وجود نداشت. اما خب اسمش سس کچاپ بود! البته که کچاپ زمانی هم به عنوان دارو در داروخانه ها فروخته می شد.
این کار توسط مردی به نام جان کوک بنت صورت میگرفت. تازه گوجه کچاپ هم که اون تایم اضافه شده بود به علت خواص مفیدش بود نه از لحاظ طعمی! استفاده از کچاپ نیز به عنوان دارو خیلی زود رواج پیدا کرد. اما با عرضه ی کچاپ های کم کیفیت تر، در دهه ۱۸۵۰ کارکرد داروییش از میان رفت.
![]()
شستن لباس ها در ادرار، توسط رومیان باستان!
ظاهرا کلا رومیان باستان عادات عجیب و نه چندان جالبی داشتند. مثلا اینکه ادرار رو یکی از فضولات بدن نمیدونستن، بلکه اتفاقا منبعی از آمونیاک میدیدن که قدرت پاک کنندگی بسیاری داره. بر اساس دیوار نگاره های یافت شده در شهر پومپئی، لباس های کثیف مردم در ادرار کهنه خیسانده میشدن تا مثلا هرچی چربی و لک و کثیفیه ازشون پاک بشه. اون افرادی که در اون زمان وظیفه رختشویی رو داشتند لباس ها رو در تشت با پا می کوبیدند.
![]()
اولین دستگاه فر مو کمی ترسناک بود!
این روزها فر کردن راحت شده در حالی که اولین دستگاه فر دائم مو در سال ۱۹۰۵ به دست یک آرایشگر آلمانی به نام کارل نسلر اختراع شد! این وسیله عجیب و کمی هم ترسناک به بیگودی هایی برنجی مجهز بود که به یک دستگاه حرارتی متصل بودند.
اما چطور موها فر میشد؟ برای استفاده از این وسیله سدیم هیدروکسید به طور مستقیم به موها زده می شد. از اون زمان این دستگاه دائما در تغییر و تحول بود تا اینکه در دهه ی ۱۹۷۰ مواد فر کننده اسیدی عرضه شدند و کار راحت تر شد.
![]()
دیدگاه تان را بنویسید