تشویق به افزایش جمعیت با پرداخت وام؟

شایانیوز- به تازگی و بر اساس قانون بودجه سال 1403 کشور، تسهیلات قرض الحسنه فرزندآوری برای فرزند اول ۴۰ میلیون، فرزند دوم ۸۰ میلیون، فرزند سوم ۱۲۰ میلیون، فرزند چهارم ۱۵۰ میلیون و فرزند پنجم و بیشتر ۲۰۰ میلیون تومان تعیین شده است. البته که این تسهیلات به خانواده هایی تعلق می گیرد که فرزند آن ها از تاریخ اول فروردین ماه سال 1400 به بعد متولد شده است.

در این راستا، جریان حکمرانی در کشورمان به نوعی با تعیین وام برای فرزندآوری، سعی داشته تا حدی روند افزایش جمعیت را تسهیل و در این رابطه ارائه مشوق کند. با این حال، باید توجه داشت که حداقل به دو دلیل عمده و محوری، این سیاست چندان هم راهگشا نیست. اول اینکه بسیاری از زوجین در کشورمان، دغدغه های مالی و اقتصادی جدی را در بحث فرزندآوری دارند. موضوعی که تا حد زیادی تابعی از اوضاع اقتصادی کشورمان است و این مساله تاثیر خود را بر فرزندآوری زوجین نیز گذاشته است.

هنوز فراموش نکرده ایم که در سال های گذشته در چندین نوبت با افزایش قابل توجه قیمت شیر خشک و یا پوشک بچه مواجه شدیم و البته که دیگر اقلام مورد نیاز یک کودک نظیر لباس و غیره نیز افزایش قیمت های قابل توجهی را تجربه کرده اند. از این رو، چالش و مشکل اصلی در بحث فرزند آوری و حتی پیش از آن، ازدواج جوانان، تورم رو به رشد کشور و عدم تناسب درآمدها با واقعیت های اقتصادی کشورمان است (مساله ای که با پرداخت وام نیز قابل حل نیست). معادله ای که سبب شده تا تشکیل زندگی و بچه دار شدن، سال به سال به یک مساله سخت و سخت تر در کشورمان تبدیل شود.

از این رو، حل ریشه ای مشکلات پیش روی ازدواج و فرزندآوری در کشورمان، صرفا با مخاطب قرار گرفتن جدی و ریشه ای چالش های اقتصادی میسر می شود. در این فضا، اتخاذ سیاست هایی نظیر پرداخت وام به افراد در رابطه با بچه دار شدنشان نیز چندان موثر به نظر نمی رسد. کما اینکه مبلغ وام نیز با توجه به شرایط اقتصادی کشورمان خیلی زود خرج می شود.

دوم اینکه باید توجه داشته باشیم که سیاست پرداخت وام به زوجین برای فرزندآوری نیز در نوع خود سیاست تشویقی قدرتمند و مستحکمی نیست کما اینکه با توجه به شرایط اقتصادی فعلی، زوجین باید برای بازپرداخت وام مذکور نیز برنامه ریزی داشته باشند! به بیان ساده تر، قرار نیست که یک کمک بلاعوض را دریافت کنند بلکه برعکس، صرفا قرار است پولی به آن ها پرداخت شود که ملزم به بازگرداندن آن هستند.

در برخی از کشورهای جهان برای تشویق فرزندآوری (نظیر چین و ژاپن)، سیاست اعطای کمک های اقتصادی بلاعوض در پیش گرفته می شود و از این رهگذر به دنبال افزایش نرخ زاد و ولد در کشورهای خود هستند. نقیصه‌ای که به نظر می رسد در بحث پرداخت وام به ازای فرزندآوری در کشورمان قابل رصد و مشاهده است. از این روف به طور کلی باید گفت که بهتر است به معضل فرزند آوری و شیب نزولی جمعیت در کشورمان، به نحوی ریشه ای و عمیق نگاه شود تا بسیاری از چالش ها رفع شوند. در غیر اینصورت، مُسکن های موقت قادر به رفع مشکلات نخواهند بود.