ترامپ، سه محکوم و #اعدام_نکنید

«سه نفر در ایران برای شرکت کردن در تظاهرات محکوم به مرگ شده‌اند. اعدام آنها در هر لحظه قابل انتظار است. اعدام این سه نفر پیامی اسفناک به دنیا می‌فرستد و نباید انجام شود. #اعدام_نکنید». این توئیت دونالد ترامپ، رئس جمهور آمریکاست که به زبان فارسی نوشته و منتشر شده است. اشاره او به حکم محکومیت سه نفر است که در جریان ناآرامی های آبان سال 98 دستگیر شده اند. قوه قضائیه می گوید این سه نفر نه به دلیل شرکت در اعتراضات که به خاطر سرقت مسلحانه و تخریب اموال عمومی در جریان اغتشاشات محکوم شده اند. این که در پرونده آنها چه چیزهایی وجود دارد، قاعدتاً بر ما پوشیده است ولی در هر حال، اعدام پدیده ناراحت کننده ای است و باید حتی در محدوده قوانین موجود جمهوری اسلامی نیز تا حد امکان به دنبال اعمال مجازات های جایگزین رفت. اما گذشته از همه این ها برمی گردیم به توئیت رئیس جمهور آمریکا. دوستی عزیز بعد از دیدن این توئیت گفت که ترامپ بسیار نادان است که چنین توئیتی منتشر کرده، چون با این کار که مداخله در امور داخلی ایران محسوب خواهد شد، احتمال اعدام این سه نفر را تقویت می شود. به باور من اما، ترامپ این توئیت را نه از سر نادانی که کاملاً هوشمندانه منتشر کرده است. او سال هاست که در صدد "ایران هراسی" است و می کوشد برای اقدامات یکجانبه اش علیه ایران یارگیری کند؛ لذا هر اقدامی که وجهه ایران را در جهان تخریب کند، حتماً مطلوب شخص ترامپ خواهد بود. ترامپ، کودکی نورسیده به سیاست نیست که نداند معنی توئیت اش در ایران چیست؛ او وقتی می نویسد اعدام نکنید به این فکر می کند که مقامات جمهوری اسلامی برای این که نشان دهند وقعی به او نمی نهند، به اعدام این سه محکوم گرایش بیشتری خواهند داشت. از این رو، ترامپ را باید منتظرترین فرد برای اعدام این سه نفر دانست تا بعد از اعدام احتمالی، در حالی که لبخند می زند، قسمت های بعدی سریال توئیت های فارسی اش را به مرثیه سرایی برای آنها اختصاص دهد. تصمیم درباره این که این سه نفر اعدام شوند یا نشوند در اختیار من و امثال من نیست ولی آنچه از منظر منافع ملی مهم است این که مسوولان جمهوری اسلامی باید هوشیارتر از ترامپ عمل کنند. اعاده دادرسی و بررسی مجدد و دقیق تر پرونده و شفاف سازی ابعاد آن برای مردم، کارهای مهمی هستند که هم جنبه قانونی دارند و هم می توانند به صدور حکمی عادلانه کمک کنند. و پایان این نوشتار سخنی نغز باشد از سعدی بزرگ: کشتن بندیان تأمل اولی تر است، به حکم آن که اختیار باقی است: توان کشت و توان بخشید. و گر بی تأمل کشته شود، محتمل است که مصلحتی فوت شود که تدارک مثل آن ممتنع باشد.