تلطیف سیاستهای سختگیرانه کره شمالی با چاشتی جذب توریست
بعد عربستان حالا نوبت رسیده به کره شمالی؛ افتتاح تفرجگاه لوکس در مرموزترین کشور جهان!
اخیرا پارک آبی وسیع و مجللی در کره شمالی افتتاح شده است. آیا این اتفاق به معنای تمایل کره شمالی به جذب توریست است؟ یا دلایل دیگری در کار اس…
شایانیوز- در حالی که بیشتر مردم جهان، کره شمالی را با آزمایشهای موشکی، فضای امنیتی بسته و سانسور گسترده میشناسند، اما به تازگی تصاویری از افتتاح یک پارک آبی مدرن و گسترده در این کشور منتشر شده که بسیاری را شگفت زده کرده است. این پروژه که در شهرک تفریحی Wonsan–Kalma در حاشیه دریای ژاپن واقع شده، نه تنها بزرگترین سرمایهگذاری تفریحی سالهای اخیر پیونگ یانگ محسوب میشود، بلکه پرسشهایی را درباره سیاستهای گردشگری و اقتصادی آینده کره شمالی برانگیخته است.
یک شهر تفریحی تمام عیار؛ پارک آبی وونسان کالما (Wonsan–Kalma)
این مجموعه تفریحی و توریستی، گسترهای وسیع را در طول بیش از ۴ تا ۵ کیلومتر ساحل دریای شرقی کره شمالی دربرمیگیرد و طبق گزارشهای رسمی ظرفیت پذیرش نزدیک به ۲۰,۰۰۰ مهمان را دارد. همراه با ویژگیهای شگفت انگیز:
۵۴ هتل با درجات مختلف (لوکس، متوسط، اقتصادی)، برخی مجهز به جکوزی، سونا و مجموعههای تفریحی شبیه به هتلهای درجه یک جهان.
پارک آبی سرپوشیده و روباز با سرسرهها و دستگاههای پیشرفته، استخرهای خانوادگی و سرگرمیهای آبی.
امکانات ورزشی و تفریحی متنوع: زمینهای مینی گلف، بدمینتون، تنیس و حتی امکانات غواصی و ورزشهای ساحلی.
مراکز خرید و رفاهی: فروشگاههای بزرگ شامل کالا، سوغات و لوازم آرایشی، چند کافه و رستوران، ۵ بار آبجو و بیش از ۲۰ رستوران با غذاهای محلی تا فست فود.
فضاهای سرگرمی و فرهنگی: سینما، تئاتر Myongsasipri، آرکیدهای بازی و حتی امکانات سلامتی مثل سالن بیلیارد، شطرنج، و اتاقهای مخصوص کار گروهی .
زیرساخت حمل و نقل پیشرفته: ایستگاه قطار جدید کالما، فرودگاه بینالمللی کیلومترها دورتر و خطوط تراموای برقی مخصوص حمل بازدیدکنندگان داخل مجموعه.
آیا کره شمالی ظرفیت جذب گردشگر را دارد؟
کره شمالی سالهاست که در انزوای دیپلماتیک بهسر میبرد، تحریمهای بینالمللی گسترده دارد و تقریباً هیچ زیرساخت واقعی برای توریسم آزادانه، شفاف و رقابتی در آن وجود ندارد. ورود گردشگران خارجی، عمدتاً محدود به تورهای شدیداً کنترل شده و غالباً از مبدا چین یا اخیراً روسیه است.
در عین حال، سیستم حمل و نقل عمومی، سطح هتلها، محدودیتهای ارتباطی (عدم دسترسی به اینترنت جهانی) و کنترل شدید بر تردد گردشگران، از جمله موانع جدی هستند که پتانسیل واقعی گردشگری در این کشور را محدود میکنند. بنابراین سؤال اینجاست: آیا این پارک آبی واقعاً برای گردشگران خارجی ساخته شده؟ یا تنها نمایشی از «رفاه مصنوعی» برای مخاطب داخلی است؟
هدف نهایی، توریسم یا نمایش تغییر؟
از یک سو، رسانه رسمی تأکید کرده که پروژه با شعار «سیاست مردم پسند» کلید خورده و برای رونق گردشگری داخلی و خارجی ساخته شده است.
ابعاد اقتصادی و ژئوپلیتیکی نیز آشکار است: جذب درآمد ارزی از روسیه و چین و تصویرسازی از کشوری که حتی در تحریم اقتصادی، دستکم امکان توسعه گردشگری دارد.
این پارک ممکن است تنها برای اهداف تبلیغاتی و آرامسازی نارضایتی داخلی ساخته شده باشد.
گامهایی به سوی جهانی شدن؟
افتتاح چنین پروژههایی ممکن است برای برخی نشانهای از تلطیف سیاستهای ضد غربی و حرکت تدریجی به سمت باز شدن درها به روی جهان تلقی شود. اما واقعیت میدانی نشان میدهد که چنین رویکردی هنوز بسیار سطحی و نمایشی است. درحالیکه روابط با روسیه گرمتر شده و برخی گردشگران روسی نیز اجازه ورود به منطقه وونسان را یافتهاند، اما هیچ نشانهای از تغییر بنیادین در سیاستهای کنترلی کره شمالی دیده نمیشود.
از سوی دیگر، پیونگیانگ در ماههای اخیر بار دیگر تهدیدات علیه کره جنوبی و آمریکا را شدت بخشیده و آزمایشهای نظامی خود را ادامه داده است. پس پروژه جهانی شدن، اگر هم در کار باشد، فعلاً تنها در حد طراحی سرسرههایی رنگی باقی مانده است.
اما ایران....
مقایسه ایران و کره شمالی در زمینه توریسم، شاید عجیب به نظر برسد اما نکاتی قابل تأمل دارد. ایران، با داشتن هزاران کیلومتر ساحل، مناظر طبیعی خیره کننده، میراث تاریخی و فرهنگی بینظیر و موقعیت ژئوپلیتیک استراتژیک، یکی از ثروتمندترین کشورهای جهان از نظر پتانسیل گردشگری است. اما همچنان نتوانسته سهم قابل توجهی از گردشگری جهانی را به خود اختصاص دهد.
نبود سیاستگذاری روشن، فشارهای اجتماعی بر گردشگران، محدودیتهای فرهنگی، نبود زیرساختهای مدرن گردشگری و نگاه امنیتی به گردشگری خارجی، از جمله موانعی هستند که باعث شدهاند جمهوری اسلامی نه تنها از رقبای منطقهای خود مانند ترکیه و امارات عقب بیفتد، بلکه حتی در رقابت با کشورهای محصور و منزویتری چون کره شمالی نیز گاهی ضعیفتر عمل کند.
سرسرههایی برای رهایی یا سراب؟
پارک آبی جدید کره شمالی، چه برای استفاده داخلی باشد و چه برای تبلیغات بینالمللی، نشان میدهد که حتی بستهترین نظامهای سیاسی نیز میکوشند ظاهری از پیشرفت و رفاه به نمایش بگذارند. اما اینکه آیا چنین پروژههایی واقعاً میتوانند مسیر یک کشور را تغییر دهند یا صرفاً در تاریخ به عنوان «نمایشخانههای حکومتی» ثبت میشوند، سؤالی است که پاسخ آن را زمان خواهد داد.
دیدگاه تان را بنویسید