خانه مشا ویلایی نامتقارن از احجام/ بنایی الهام گرفته از ادغام زندگی انسان با طبیعت
یکی از نمونه های بناهای برجسته که توانست جایزه «جامعه معماران آمریکا» را از آن خود کند، «خانه مشا» است.
شایانیوز- معماری های شاخص الزاما از بناهایی با اشکال نامتعارف و عجیب ساخته نشده اند؛ بلکه تنها نوآوری در طراحی و جابه جا کردن ابعاد است که آن را متفاوت جلوه میدهد. بازی با حجم های ساده گاهی منجر به خلق معماری های برجسته ای می شود که هرکسی را به حیرت وا می دارد. یکی از نمونه های این بناهای برجسته که توانست جایزه «جامعه معماران آمریکا» را از آن خود کند، «خانه مشا» است.
3 طبقه در 2600 متر زمین
این ساختمان توسط گروه معماری موج نو به سرپرستی لیدا الماسیان و شاهین حیدری طراحی و اجرا شده است. ساخت «خانه مشا» در منطقه خوش آب و هوای دشت مشا دماوند سال 1394 به اتمام رسید. این بنا در زمینی به مساحت 2600 متر مربع در 3 طبقه ساخته شده است. این طبقات به وسیله راه پله استوانه ای شکل که در تقاطع سه حجم قرار دارد و از چوب کمرنگ ساخته شده به یکدیگر متصل می‌شوند.
تفکیک زاویه دید در کنار تفکیک عملکرد ویلا
فرم نهایی این ویلا سه مکعب حجیم از جنس بتن است که در سه طبقه ساخته شده و زاویه دید هرکدام به سمتی چرخیده و منظره ای متفاوت را از چشم انداز اطراف ارائه میدهد. در این صورت سقف هر طبقه تراس واحد دیگر به شمار می رود. ایجاد کنسولهای کشیده همراه با شیب تند زمین حس معلق بودن را برای استفاده کنندگان و ساکنین تداعی می کند. 3 مکعب که با چرخشی به مرکزیت راه پله روی یکدیگر قرار گرفته اند، علاوه بر ایجاد مناظر مختلف برای ساکنین و نیز تراسها و بالکنهای عمیق، تفکیک عملکردی در فضای ویلا را نیز رقم زده اند. ورزش و تفریح، معاشرت و استراحت ساکنین هرکدام در یکی از طبقات و یکی از این مکعبها صورت می پذیرد. ورودی اصلی این اقامتگاه در طبقه فوقانی قرار دارد که یک جاده دسترسی از کنار تپه عبور می کند، اما از طریق پله های واقع در قسمت های پایین تر سایت نیز می توان به آن دسترسی داشت.
ادغام زندگی فردی با طبیعت
این ساختمان به گونه ای طراحی شده است که ساکنان در مجاورت نخستین تابلو جایی که بر آمدن خورشید از میان کوه ها را می نگرند به ورزش، شنا و تفریح می پردازند؛ در طبقه میانی و در مجاورت دیگری از طلوع تا غروب آفتاب به معاشرت می پردازند و در نهایت و در بالاترین و آرام ترین بخش ویلا و در مجاورت تابلوی پایانی جایی که نقش کوه و ستاره آن را می آراید با شمارش ستاره ها به خواب فرو می روند.
مینیمالی از حجم های نامتقارن
این ویلا، بنایی مینیمال است که به رنگ سفید درآمد تا به عنوان ساختمانی شاخص در محیط اطراف بدرخشد. یکی از نکته های حائز اهمیت در این معماری توجه به مفاهیم اقلیمی است؛ این ویلای سفید درخشان به خوبی از با محیط اطراف خود هماهنگ شده است. خانه مشا برای ارائه دید گسترده از اطراف با پنجره‌هایی سر تا سری پوشیده شد. در این جا پنجره مانند پرده‌ای شفاف مابین محیط خارجی و داخلی عمل می‌کند که بیشترین نور طبیعی را نیز به داخل هدایت می‌کند.
دیدگاه تان را بنویسید