استقلال در نقل و انتقالات به چه بازیکنانی نیاز دارد؟
وضعیت باشگاه استقلال این روزها در بلاتکلیف ترین حالت ممکن خودش قرار دارد.
مهدی رحمتی، رابسون جانواریو، امید ابراهیمی، سرور جپاروف و مامه تیام؛ این لیست آخرین ستون فقرات درست و حسابی استقلال بود که در کمتر از یک فصل، نابود شد و به طور کامل از بین رفت.
به گزارش «شایانیوز» و به نقل از فوتبالی؛ رحمتی به مشهد رفت، جانواریو راهی امارات شد، ابراهیمی بالاخره برابر پولهای قطری شکست خورد و جپاروف و تیام هم با چند صد! دلار هوادار متمول کنار نیامدند.
استقلال حتی وقتی 4 فصل بعد از زمان دراختیار داشتن این مردان قهرمان لیگ برتر شد و همه رکوردهای تاریخ این بازیها را آبی کرد، چنین ترکیبی را به فرهاد مجیدی نسپرد. با اتفاقات رخ داده در یک هفته اخیر هم سر و سامان گرفتن چنین ترکیبی برای نکونام، بیشتر به خواب و خیال شبیه است. او البته در لیستش چنین ترکیبی را مدنظر داشته (درست یا غلط) ولی با رفتن آغاسی به تراکتور، شکست خوردن مذاکرات با سعید عزتاللهی و ترک استقلال از سوی محبی و قایدی، دیگر کاری از او هم برنمیآید.
نگاهی به استقلال فعلی نشان میدهد آبیها اصولا چیزی به نام «تیم» دراختیار ندارند چه رسد به ترکیبی که یک ستون فقرات درخشان بتوان از آن استحصال کرد. آیندهای هم پیش روی استقلال نیست که بشود با روشن بودنش، امیدوار بود.
استقلال فعلی، دروازهبان ششدانگ ندارد. تکلیف حسینی مشخص نیست، رضایی فاقد خصوصیات چنین تعریفی است و سعیدیفر هنوز برای چنین دروازهبانی شدن، نیاز به زمان دارد. با نهایی شدن مقصد امثال اخباری، بیرانوند، نیازمند و پورحمیدی هم گزینه استانداردی باقی نمانده است. بنابراین آبیها باید در وهله اول به سمت کشیدن ناز حسینی بروند و پس از جذب مجدد او، دروازهبان دومی جوان ولی به درد بخور (مثلا خالدآبادی)، بخرند. شکست خوردن در چنین روندی یعنی سلام به یکی مثل محسن فروزان یا دروازهبان خارجی درون دروازه استقلال.
در قلب خط دفاع، استقلال در حال حاضر فقط سهرابیان را دارد. سیلوا و غلامی رفتهاند و مذاکرات با مرادمند، منجر به نتیجه نشده است. با خط قرمز کشیدن روی نام غلامی به هر دلیلی که مسایل فنی هم میتواند باشد، استقلال باید همه تلاشش را برای تمدید با مرادمند و متقاعد کردن سیلوا برای بستن قرارداد جدید انجام بدهد. این دو نفر هم ارزانتر از فعل و انفعال لازم برای جذب فلاح هستند و هم بازیکنان بهتری نسبت به او که به طرز عجیبی، فوقالعاده نشان داده میشود.
با بودن روزبه چشمی، استقلال در مرکز زمین به هیچ هافبک دفاعی کاملی نیاز ندارد. چشمی بعد از گلی که در جام جهانی زد، دوباره وارد قالب همان هافبک درخشان لیگ پانزدهم شده و قادر است هر هافبک پا به توپ رقیب را خلع سلاح کند. اما استقلال نیاز به یک هافبک مدرن و پاسور دارد. چیزی که مهدیپور و رضاوند نیستند و وارد کردن مهری به چنین دستهبندیای، شوخی زشتی خواهد بود. با توجه به تمدید قرارداد عاشوری با گلگهر و قیمت بالای رضایتنامه حسینزاده، نکونام احتمالا به سمت تورس اسپانیایی متمایل میشود و البته تلاش میکند رضاوند را هم کمی به چالش بکشد تا شاید او، بالاخره برای این پست جواب بدهد.
در خط حمله، استقلال به مهاجمی نیاز دارد که در طول فصل اولا بیشتر از 10 گل بزند و ثانیا بسان محبی و قایدی و حتی محمدی، وینگر نباشد. سجاد شهباززاده میتوانست چنین ماشین گلزنی باشد که بعد از مرور فصل قبل، باید دورش خط کشید. درخصوص رمضانی و بابایی و مطهری هم که اصلا چنین چارچوبی قابل تعریف نیست. و البته در فوتبال ایران هم چنین بازیکنی پیدا نخواهد شد. شاید یک مهاجم خارجی چاره کار باشد.
دیدگاه تان را بنویسید