7 دلیل شکست پرسپولیس از فولاد خوزستان!
فولاد می دانست از جریان بازی چه می خواهد و در طول 90 دقیقه، نبرد تاکتیکی را در مقابل پرسپولیس پیروز شد.
مرور آمار بازی نشان می دهد شاید اگر پرسپولیس از موقعیت های خود به خوبی استفاده می کرد حتی می توانست برنده دیدار سوپرجام با فولاد لقب بگیرد.
به گزارش «شایانیوز» و به نقل از ورزش سه؛ آنچه در طول بازی مشخص بود هدف گذاری های دقیق و هوشمندانه جواد نکونام با توجه به داشته های تاکتیکی و البته شلختگی، یکنواختی و قابل پیش بینی بودن سبک بازی پرسپولیس در این مسابقه بود.
1-جواد نکونام همانطور که خودش هم در مصاحبه چند روز پیش با ایران ورزشی اشاره کرد علاقمند به سبک بازی اتلتیکومادرید تحت هدایت دیگو سیمئونه است. فولاد امروز شاخصه مهم پرس شدید و از جلوی وینگرهای پرسپولیس را به خوبی رعایت کرده و در واقع در مقابل تنها راه حل گلزنی حریف به خوبی ایستادگی کرد. حضور پرتعداد در ضربات ایستگاهی و جلو کشیدن مدافعان، عقب نشینی بازیکنان لب خط هنگام حمله حریف، خطاهای هوشمندانه و کشتن ریتم بازی حریف، قرار دادن مهره های هجومی جنگنده و قادر به پرس و البته اعتراض های شدید، از ریتم انداختن مسابقه و فریادهای لب خط، نشان می دهد فولاد به خوبی در حال تبدیل شدن به اتلتیکومادرید است.
2- راه حل های تکراری پرسپولیس برای رسیدن به دروازه حریف برای مربیان تیم های مقابل قابل شناسایی شده و هر چه از فصل سپری شود، قدرت این تیم برای نزدیک شدن به دروازه تیم های روبرو کمتر هم خواهد شد. در روز غیبت مهدی ترابی، فاکتور خلاقیت تقریبا اصلا در سبک بازی تیم یحیی گل محمدی دیده نشد و اصرار به کشیدن بازی به کناره ها نشان داد در حقیقت پرسپولیس بلد نیست از روش دیگری برای گلزنی استفاده کند. جالب اینجاست مهم ترین موقعیت گلزنی پرسپولیس روی ارسال عمقی ایجاد شد و البته مهدی عبدی به بدترین شکل از آن استفاده کرد. شاید حالا گل محمدی در مورد رد کردن شانس جذب برخی بازیکنان در نیم فصل پشیمان شده باشد.
3- قرار بود رضا اسدی جانشین احمد نوراللهی در ترکیب پرسپولیس باشد و انتقال پرسر و صدای او در فصل تابستان هم تنها با همین نیت انجام شد. اما این بازیکن در این مدت حتی در اجرای یکی از وظایف احمد نور مانند توانایی در ارسال پاس های هوشمندانه و در واقع استفاده از توپ به جای دوندگی، جایگیری صحیح بین خط دفاعی ناتوان پرسپولیس در بازی سازی و خط هافبک، اضافه شدن به حملات در هنگام تبدیل شدن سیستم به 2-4-4 لوزی و البته حضور به موقع در محوطه ناکام بوده و به وضوح سرمایه گذاری ناکام پرسپولیس لقب گرفته است. رضا اسدی فرصت زیادی برای اثبات خود به کادر فنی پرسپولیس و بازی کردن در تیم های بزرگ برای فصول بعد ندارد.
4- وحید امیری در ترکیب پرسپولیس در فصل جاری خسته و مستهلک شده است. به وضوح امکان اعطای این همه مسئولیت در ترکیب تیم ملی و پرسپولیس به این بازیکن تقریبا 34 ساله وجود ندارد و اشتباهات متوالی وحید امیری در نیمه دوم و البته افت نسبی او در فصل جاری نیز احتمالا ناشی از تغییرات متوالی پست و انتظار اجرای وظایف بیش از اندازه از این بازیکن است. وحید امیری در دقایق پایانی به دلیل خستگی ذهنی بارها مرتکب اشتباهات محاسباتی شده و معدود موقعیت های پرسپولیس را با پاس های ناکارآمد خود خراب کرد.
5- در عرض یک هفته شاهد اخراج های مبتدیانه دو مدافع تیم ملی و پرسپولیس بودیم. مهدی شیری با علم به داشتن کارت زرد تا لحظه حضور در میدان بی احتیاط بازی کرد و احتمالا بسیاری از هواداران پرسپولیس آماده اخراج شدن این بازیکن بودند. حتی رضا اسدی نیز بعد از دریافت کارت اول در درگیری های غیرضروری نیز شرکت داشت و این ها نشانه هایی خطرناک برای تیمی است که قصد دارد در نیم فصل دوم برای قهرمانی مبارزه کند. راه حل؟ در نظر گرفتن جریمه مالی برای کارت های غیرضروری و بی محابا.
6- اگرچه شاید سبک بازی تیم جواد نکونام و حواشی معمولا پررنگ این تیم به مذاق برخی هواداران خوش نیاید، اما فولاد تحت هدایت او در بین معدود تیم های فوتبال جای دارد که سبک بازی و فلسفه مشخصی داشته و یک نفر می تواند بعد از تماشای چند مسابقه این تیم به یک آنالیز واحد از افکار این سرمربی برسد. این سبک علیرغم کم طرفدار بودن، قابل احترام بوده و جواد نکونام را به یک سرمربی شناسنامه دار در فوتبال ایران تبدیل کرده است.
7- یحیی گل محمدی هر چقدر هم به عملکرد مدیران تیم خود در بازار نقل و انتقالات معترض باشد، باید قبول کند که بازیکنان جدید پرسپولیس که همگی در لیست او نیز قرار داشتند، حتی قادر به برطرف کردن کسری از نیازهای فنی این تیم و جایگزینی ستاره های جدا شده نبوده اند و ورای تمام حواشی، این تقصیر به گردن سرمربی فنی و موفق قرمزپوشان است.
دیدگاه تان را بنویسید