بعد حجم گوش شقایق یقه باز "ساعد سهیلی" دردسر شد؛ آقای بازیگر تو شهرک گردنتو بپوشون!

شایانیوز- آتش سانسور ظاهرا بیش از پیش گرم است و هر روز هم به شعله های بلندش اضافه می شود! این را زمانی دریافتیم که خبر رسید در رخداد عجیبی از سلسله اقدامات سانسور و ممیزی، دکمه باز ساعد سهیلی در تبلیغات محیطی فیلم شهرک سانسور شده است. انتشار این خبر ابتدا در توییتی از عباس معتمدی و سپس سایر اکانت های توییتری واکنش کاربران فضای مجازی و البته خود ساعد سهیلی را در پی داشت. این موضوع که ما را به شدت یاد ضرب المثل هر دم از باغ بری می رسد انداخت، یکی از عجیب ترین جنبه های سانسور در سینما را نشان می دهد. زمانی بود که اینگونه اقدامات تنها متوجه زنان بود و در مواردی انگشت شمار مردان را نیز شامل می شد. اما از قرار منبعد باید شاهد طراحی های جدیدی در حوزه لباس و پوشش، توسط عزیزان سانسورچی نیز باشیم! مسئولان مربوطه که احتمالا پس از سانسور موهای مهتاب ثروتی بازیگر زن این فیلم، خیالشان کاملا از بابت سانسور راحت نشده بود، برای خالی نبودن عریضه یک دستی هم به سر و وضع ساعد سهیلی زده اند تا هنر و قابلیت هایشان  در این امر برای صدمین بار و البته بیش از پیش بر همگان مسلم شود! هرچند بنظر می رسد دلیل اصلی تاخیر تبلیغات فیلم سینمایی شهرک که اکنون حدود چند روز از آغاز اکرانش در سینما گذشته نیز همین اصرار بر اعمال سختگیری در خصوص ممیزی های نوین سینما باشد!

دوخت و دوز لباس، ویژه ساعد سهیلی!

ساعد سهیلی اما در واکنش به این رویداد سکوت نکرده و با انتشار پیامی در حساب اینستاگرامی خود، به طنز دنبال کننده هایش را به پیدا کردن تفاوت در قبل و بعد عکس سانسور شده، دعوت کرده است. وی همچنین در ادامه چنین نوشته است: یه بار واسمون تیشرت می دوزن… یبار شلوار! دوستان سانسورچی هستن یا خیاط؟!

سانسور یقه مجسمه رو هم گرفته

دوخت و دوز لباس ساعد سهیلی اما اگرچه که در جای خود شدیدا عجیب و قابل تامل بود، اما تنها سانسور عجیب در حوزه صدا و سیما و سینما محسوب نمی شود. بلکه چندی پیش شاهد پوشانده شدن مجسمه ی موجود در یک تصویر پخش شده در برنامه ی تلویزیونی شبکه ی ایران کالا نیز بودیم. اتفاق خجسته ای که حسابی سوژه کاربران فضای مجازی شده بود. این نشان می دهد که سانسور فقط یقه ی ساعد سهیلی را نگرفته است!

ضرغامی: سانسور افتخار من است

اما اگر از حق نگذریم هیچکدام از این سانسور ها هنرمندانه تر از قرار دادن آباژور رو به روی تصویر یک خانم در صدا و سیما نبود! سانسوری که الحق تاکنون رو دست نداشته است! البته ضرغامی در ارتباط با سانسورهای اینچنینی بیان داشته بود که آباژور افتخار من است! و همچنین در ادامه گفته بود: استدلال مرا بشنوید و بگویید من درست می‌گویم یا نه. من آمدم به جای اینکه کل آن صحنه را حذف کنم. قبل از من می‌گفتند لباسهایش ناجور است و هیچ کاری نمی‌توانیم بکنیم و اصلا آن سکانس را حذف کنیم».

امیر مهدی ژوله نیز چندی پیش در خصوص سانسور ها اظهار نظر کرده و در همین راستا خاطره ای خنده دار از سریال شب های برره  را نقل نموده است که شاید دانستنش خالی از لطف نباشد: یکی از اشکال پخش‌هایی که برای ما اومد این بود که چرا حجم گوش شقایق دهقان از زیر روسری معلومه! (توجه کنید، گوش نه؛ حجم گوش). 

به هر شکل نمی دانیم این قصه ای که ظاهرا در بحث سانسور و ممیزی سر دراز دارد به کجا می رود، آن هم چنین شتابان! اما چیزی که پیداست این است که جدیدا روند آن در بعضی موارد، خنده و گریه ی مخاطب را با هم آمیخته است!