وقتی قرار نیست همه بازنشستگان همسان سازی شوند

غلامرضا بنی اسدی در یادداشتی با عنوان «لایحه هفتم؛ متناسب سازی حقوق بازنشستگان و ویرگولِ بازیگوش!» در روزنامه جمهوری اسلامی نوشت: "بحث مربوط به بازنشستگان کشوری که شما عنایت کردید و بیان کردید که باید بین مجلس و دولت توافق شود؛ آنچه بنده اطلاع دارم این است که این موضوع درباره بازنشستگان لشکری و کشوری است درحالی که بخش اعظم بازنشستگان مربوط به تأمین اجتماعی هستند."

به گزارش «شایانیوز» به نقل از فرارو؛ این تذکرِ شفاهی حسینعلی حاجی دلیگانی (نماینده مردم شاهین‌شهر و عضو کمیسیون برنامه و بودجه مجلس) است در نشست علنی نوبت صبح دیروز (چهارشنبه ۱۹ مهر) مجلس شورای اسلامی در جریان بررسی لایحه برنامه هفتم توسعه، همان لایحه‌ای که گفته شد از برابر مسئله مهم همسان سازی و متناسب سازی حقوق بازنشستگان با چشمِ بسته عبور کرده است.

مسئله‌ای که انتقاد بسیاری را برانگیخت و بازنشستگان با یادآوری وعده‌های قبلی رؤسای قوه مجریه و مقننه در رقابت‌های انتخاباتی، خواستار در نظر گرفتن این مهم در لایحه هفتم شدند. همان ماجرای یخچال‌های خالی و شرمندگی پدربزرگ‌ها و مادر بزرگ‌ها در برابر نوه هاشان.

حالا که دور با این دو بزرگوار افتاده است، انتظار این بود که اصلاح وضعیت و همسان سازی حقوق بازنشستگان با اولویت بالا مطرح و اصلاح شو، اما نادیده گرفتن آن در قانون پایه‌ای برنامه هفتم توسعه به شدت در تضاد با وعده‌های داده شده و انتظار بازنشستگان بود.

الحمدلله خبر‌های بعدی، امید آفرین شد. از جمله سخنگوی کمیسیون تلفیق از توافق اولیه میان دولت و مجلس برای افزایش حقوق بازنشستگان و حرکت به سمت متناسب سازی حقوق آنان با شاغلین خبر داد محسن زنگنه گفت: جلسه‌ای را با حضور رئیس مجلس، رئیس سازمان برنامه و بودجه داشتیم که در این جلسه به یک توافق اولیه برای افزایش حقوق بازنشستگان و حرکت به سمت متناسب سازی حقوق آن‌ها با شاغلین رسیدیم که قرار شد متن جمع بندی آن آماده شده و در کمیسیون تلفیق مطرح شود.

او افزود: تلاش ما بر این اساس است که تا پایان برنامه هفتم بتوانیم بحث متناسب سازی حقوق بازنشستگان با معیشت و شرایط را محقق کنیم.

این خبری امید آفرین بود، اما تذکر شفاهی حاجی دلیگانی از یک ابهام پرده‌برداری کرد. انگار آنچه مجلسیان از آن سخن گفته‌اند برای بازنشستگان کشوری و لشکری است حال آنکه جمعیت اعظم بازنشستگان، زیرمجموعه تامین اجتماعی هستند. همان غریب مردمی که در سال‌های کار از دهان خود زدند و سفره را کوچکتر گرفتند تا فردای پیری، دست شان جلوی کسی دراز نباشد، سر سفره خود بنشینند و نان از همت خود بخورند.

امیدواریم خبر‌های شفاف از همه شمولی تلاش مجلس بشنویم. همه می‌دانیم که شرایط بازنشستگان تامین اجتماعی نه تنها همتراز کشوری و لشکری نیست که بدتر نیز هست. کشوری و لشکری شاید بتوانند از مزایای رفاهی شغلی خود هنوز هم استفاده کنند، اما بازنشسته تامین اجتماعی ریالی افزون بر مستمری ندارد و به اندازه ریالی هم از امکانات رفاهی برخوردار نیست.

حالا که قرار است مجلس محترم، غفلتِ دولت گرامی را جبران کند باید جوری قانون نوشته شود که دولت جز اجرای آن راه دیگری نداشته باشد. یادمان نرفته است ماجرای آن ویرگولِ بازیگوش که سال ۱۴۰۱، آمد و میانِ "سازمان تامین اجتماعی" و "نیرو‌های مسلح" نشست و گرد و خاکی به پا کرد که جمله به چشم "بانشستگان تامین اجتماعی" رفت.

شریف مردمی که از جیب خود نان می‌خورند و هیچ ارتباطی با "سازمان تامین اجتماعی نیرو‌های مسلح" ندارند. حالا هم قانون را باید جوری بنویسند که نه کلمات و حروف که نشانه‌های ویراستاری هم در جای خود دقیقاً جا‌گذاری شوند تا گرفتاری به بار نیاورند.

بدانند حضرات که هزینه درمان بازنشستگان در دو، سه سالِ اخیر، ۳ تا ۴ برابر و در برخی موارد حتی ۷ برابر شده است، اما مختصر دریافتی‌شان با افزایش متناسب با تورم، فرسنگ‌ها فاصله دارد. سنجیده و ناظر به شرایط تصمیم بگیریم.