رونمایی از یک چالش پنهان در جامعه ایرانی

شایانیوز؛ عرصه اجتماعی یکی از حساس ترین حوزه ها در هر کشور و جامعه ای است. در این راستا، دولت های مختلف سعی دارند تا به هر طریق ممکن که شده چالش های اجتماعی را مدیریت می کند و از تبدیل شدن آن‌ها به بحران جلوگیری کرده و در عین حال، زمینه را برای بهبود شاخص های مختلف اجتماعی فراهم کنند. نباید فراموش کرد که بی توجهی به مشکلات و چالش های اجتماعی می تواند بروندادهای خطرناکی را به همراه داشته باشد و سال به سال آن ها را بزرگتر و خطرناک تر کند.

به گزارش شایانیوز؛ در این راستا، یکی از چالش های جدی که جامعه ایرانی سال هاست درگیر آن است، چالش سنت و مدرنیته است. چالشی که به نظر می رسد نه فقط در سطح جامعه و میان مردم، بلکه در سطح نظام حکمرانی و در نگاه به مسائل اجتماعی نیز وجود دارد و موجب ایجاد لایه هایی عیان و پنهان از بحران اجتماعی می شود. مساله  اصلی در قاب معادله سنت و مدرنیته این نیست که مثلا سنت مقوله ای مرتبط با پسرفت و یا مدرنیته موضوعی مرتبط با پیشرفت است. هر کدام از این ها به جای خود از اهمیت و ارزش برخوردارند.

با این حال، چالش اصلی این است که مثلا در یک جامعه، ما شاهد طیف و جمعیت قابل توجهی از نسل جوان هستیم اما همچنان در مواجهه با آن ها و یا مدیریت عرصه اجتماعی به دنبال قالب های قدیمی می گردیم و استفاده از راهکارهای پیشین را مد نظر داریم. موضوعی که خود می تواند چالش زا باشد. از این موضوع و چالش با عنوان "تاخر" در امر حکمرانی نیز یاد می شود.

یعنی نظام و کارگزاران حکمرانی اجتماعی، از منظر و چشم اندازی به مدیریت عرصه اجتماعی می نگرند که فاصله زیادی با واقعیت های روز دارد. مساله ای که به ویژه در مواجهه با نسل جوان یا همان نسل Z، رهاوردی جز تعمیق شکاف ها و اختلافات ندارد و در نهایت می تواند بحران های اجتماعی را به شدت عمیق کند و به آن ها ماهیتی خطرناک ببخشد. شاید عینی ترین نمونه این مساله را مثلا بتوان در نظام آموزشی مشاهده کرد. جایی که در قالب آن بسیاری از دانش آموزان با واقعیت ها و فناوری های روز دنیا در ارتباط هستند اما از کارگزاران نظام آموزشی چندان در این حوزه به روز نیستند.  

در نتیجه شاهدیم که نوجوان ما در عصر مدرنیته زیست می کند اما کارگزاران و فضای کلی حاکم بر نظام آموزشی کشورمان همچنان در فضای گذشته باقی مانده اند. معادله ای که در کلیت خود کوهی از تناقض و پارادوکس را به ذهن متبادر می کند. تناقض های که چه در محیط خانواده و چه مدرسه، جلوه های عینی را به خود می‌گیرند و البته که نمودهایی ورای محیط خانواده و مدرسه را نیز از خود نشان می دهند.