10 روش کاربردی برای افزایش مسئولیت پذیری کودکان
شما نیازی به آموزش به بچه ها ندارید که با مسئولیت‌پذیری خود در دنیا رفتار کنند. فقط باید به آنها بیاموزید که قدرت مشارکت مثبت را دارند
چگونه فرزندانمان را تربیت کنیم که مسئولیت انتخاب‌ها و تأثیر آنها بر جهان پیرامونشان را بپذیرند؟ مسئله مسئولیت پذیری چیزی است که بیشتر از سوی والدین نادیده گرفته می شود و پیامد های منفی آن در طول زندگی کودک خود را نشان می دهد. برای شروع می توانید با این دید شروع کنید که مسئولیت را به جای بار سنگین، چیزی شادی بخش برای فرزند تان بدانید.
بچه ها نمی خواهند فقط مورد دلسوزی و محبت قرار بگیرند و مانند بقیه ما نیاز دارند که احساس کنند برای دنیا مهم هستند و زندگی آنها هم بخش مثبتی دارد. بنابراین، شما واقعاً نیازی به آموزش به بچه ها ندارید که با مسئولیت‌پذیری خود در دنیا رفتار کنند. فقط باید به آنها بیاموزید که قدرت مشارکت مثبت را دارند و با آنها ارتباط برقرار کنید تا بخواهند این کار را انجام دهند. در ادامه این مطلب در مورد مفهوم مسئولیت پذیری و اهمیت آن و همچنین روش های کاربردی برای افزایش مسئولیت پذیری کودکان بیشتر آشنا می شویم.
مسئولیت پذیری چیست؟
هنگامی که از والدین پرسیده می شود که دوست دارند فرزندانشان در حال حاضر و در بزرگسالی چه ویژگی هایی داشته باشند، یکی از رایج ترین پاسخ ها مسئولیت پذیر بودن است. این یک اصطلاح گسترده است که معانی مختلفی دارد، از جمله:
- قابل اعتماد بودن تا مردم بدانند که می توانند روی شما حساب کنند،
- پایبندی به قول و توافقات،
- پاسخگو بودن برای رفتار خود،
- پذیرش اعتبار زمانی که کارها را درست انجام می دهید و به اشتباهات خود اعتراف می کنید،
- عضوی کمک کننده در خانواده، محیط اطراف و جامعه.
- اطاعت در مقابل مسئولیت
اما والدین اغلب اطاعت را با مسئولیت اشتباه می گیرند. بیشتر والدین دوست دارند فرزندانشان آنچه را که والدین می خواهند انجام دهند، از دستورالعمل ها پیروی کنند و اقتدار خود را زیر سوال نبرند، اما این مسئولیت نیست! این رفتار ها به عنوان رفتار های اطاعتی طبقه بندی می شوند و در صورت بروز اینگونه رفتار ها بهترین کار مراجعه به مشاوره خانواده و کمک گرفتن از او است.
با گذشت زمان، بیشتر والدین می خواهند که بچه ها مسئولیت کاری را بپذیرند و بچه ها نیز این کار را انجام می دهند زیرا باید انجام شود و می پذیرند که انجام آن وظیفه آنهاست. با گذشت زمان، آنها حتی ممکن است شروع به انجام یک کار کنند "زیرا باید انجام شود" و نه به این دلیل که به آنها گفته شده است که آن را انجام دهند؛ این نگرش را مسئولیت پذیری می نامند.
راه های افزایش مسئولیت پذیری کودکان
10 روش برای افزایش مسئولیت پذیری کودکان
برای آموزش مسئولیت پذیری به کودک روش های بی نظیری وجود دارد. شما می توانید برای شناخت این روش ها با افراد متخصصی مثل مشاوره کودک، مشورت کرده و آن ها را در روش تربیتی خود به کار بگیرید. در ادامه با 10 مورد از بهترین آن ها آشنا می شویم:
- فرزندتان را با این توقع بزرگ کنید که همیشه خودمان مشکلاتمان را حل می کنیم
با کمک به فرزندتان شروع کنید، تا زمانی که او هم این رفتار را یاد بگیرد. اگر بتوانید در این مورد شاد و مهربان باشید و به یاد داشته باشید که نگران خرابکاری او نباشید، او آن را سریعتر یاد خواهد گرفت!
- کودکان به فرصتی برای کمک نیاز دارند
همه بچه ها به نحوی به طور منظم به بقیه کمک می کنند. این راه ها را پیدا کنید و او را بابت آن تشویق کنید، حتی اگر متوجه شوید که او با برادر کوچکش مهربان است یا اینکه از آواز خواندن او لذت می برید. فراموش نکنید که هر رفتاری را که تصدیق کنید رشد خواهد کرد.
همانطور که فرزندان شما بزرگتر می شوند، مشارکت آنها در داخل و خارج از خانواده می تواند به طور مناسب افزایش یابد. کودکان باید به دو نوع مسئولیت توجه کنند: مراقبت از خود و کمک به رفاه خانواده. تحقیقات نشان می‌دهد که بچه‌هایی که در خانه کمک می کنند در موقعیت های دیگر نیز بیشتر از بچه هایی که به تنها در مراقبت از خود مشارکت می کنند، مسئولیت پذیر هستند.
- به یاد داشته باشید که هیچ بچه ای نمی خواهد "کارهای خانه" را انجام دهد!
به هیچ عنوان کودک را مجبور نکنید بدون شما کا رهای خانه را انجام دهد تا زمانی که بخشی منظم از روال کار خانواده شما باشد و فرزندتان در برابر آن مقاومت نکند. هدف شما انجام این کار خاص نیست، بلکه شکل دادن به کودکی است که از مشارکت و مسئولیت پذیری لذت خواهد برد. کار را سرگرم کننده کنید به همان اندازه که نیاز دارید ساختار، حمایت و کمک عملی به او بدهید. برای مثال در صورت لزوم، با او بنشینید و سی بار اول که او کار را انجام دهد، به او کمک کنید.
حامی کودکان‌تان باشید و جلوی خلاقیت و انجام کارها توسط او را نگیرید
- همیشه به کودکان اجازه دهید کمک کنند (حتی زمانی که کمک آن ها باعث زحمت بیشتری می شود)
کودکان نوپا شدیداً می خواهند بر دنیای فیزیکی خود تسلط پیدا کنند، و وقتی ما از آنها برای انجام این کار حمایت می کنیم، مسئول بودن را بر عهده می گیرند. بنابراین چارچوب را مجدداً تنظیم کنید. شما با فرزندتان کار می کنید تا به او کمک کنید رضایت از مشارکت را کشف کند. این مهم تر از انجام سریع یا بی نقص کار است. توجه داشته باشید که شما با این کار با کودکتان هم پیوند برقرار می کنید و این همان چیزی است که بچه ها را تشویق می کند تا به مشارکت ادامه دهند.
- به جای دستور دادن، سعی کنید بخواهید که خودش راه حلی پیدا کند
به عنوان مثال، صبح ها، به جای جملات دستوری مثل «دندان‌هایت را مسواک بزن! آیا کوله‌پشتی‌ات پر است؟ نهارت را فراموش نکن!»، می توانید بپرسید: «کار بعدی که باید انجام دهید تا برای مدرسه آماده شوید چیست؟» هدف این است که او را صبح به صبح بر روی لیست خود متمرکز کنید تا زمانی که کودک آن را درونی کرده و شروع به مدیریت وظایف صبحگاهی خود کند.
- به کودک خود بیاموزید که مسئولیت تعامل خود با دیگران را بر عهده بگیرد
وقتی دخترتان احساسات برادر کوچکش را جریحه دار کرد، او را مجبور به عذرخواهی نکنید. او این را نمی خواهد، و حتی به او کمکی نمی کند. ابتدا، به احساسات او گوش دهید تا به او کمک کنید تا احساسات درهم تنیده‌ای را که باعث می‌شود او غرغر کند را حل کند. سپس، هنگامی که او احساس بهتری کرد، از او بپرسید که چه کاری می تواند انجام دهد تا اوضاع بین آنها بهتر شود. شاید او آماده عذرخواهی باشد. این به کودکان می آموزد که رفتار آنها با دیگران هزینه دارد و آنها همیشه در صورت آسیب رساندن مسئول تعمیرات هستند.
- از فرزند خود برای کمک به پرداخت هزینه کالاهای آسیب دیده حمایت کنید
اگر بچه ها کمک هزینه خود را برای کتاب های کتابخانه گم شده و تلفن های همراه، پنجره های شکسته شده توسط توپ خود، یا ابزارهایی که خراب کرده اند، پرداخت کنند؛ احتمال تکرار تخلف بسیار اندک است.
جمع کردن اسباب بازی، یک مثال خوب برای یادگیری مسئولیت پذیری است
- برای نجات فرزندتان از شرایط سخت عجله نکنید
برای حل مشکل در دسترس باشید، به او کمک کنید احساسات و ترس‌هایش را حل کند، و مطمئن شوید که او خودش مشکل را حل کند، خواه مستلزم عذرخواهی باشد یا اصلاح به شکلی دقیق‌تر.
- الگوی مسئولیت باشید
در مورد انتخاب های مسئولانه ای که انجام می دهید با کودک گفتگو کنید: "حمل این زباله ها تا رسیدن به ماشین سخت است، اما من سطل زباله نمی بینم و هرگز زبالهداخل خیابان را نمی ریزیم." به قول هایی که به فرزندتان داده اید عمل کنید و بهانه نیاورید. اگر وقتی قول می‌دهید عمل نمی‌کنید، چرا او باید مسئول عمل به وعده‌ها و توافق‌هایش با شما باشد؟
- هرگز به کودک خود برچسب "بی مسئولیت" نزنید
هرگز به فرزند خود برچسب "بی مسئولیت " نزنید، زیرا نگاه ما به فرزندانمان همیشه یک پیشگویی خودسازنده است. در عوض، مهارت هایی را که برای مسئولیت پذیری نیاز دارد به او بیاموزید.
حس مسئولیت و تعهد باید از کودکی آموزش داده شود
زمان مناسب آموزش مسئولیت پذیری به کودک
مانند آموزش هر مهارتی، زمان بندی کلید آموزش مسئولیت پذیری موثر است. فراموش نکنید که عادت های جدید زمانی که در زمان های نسبتاً ثابتی معرفی می شوند، به بهترین وجه حفظ می شوند. بهتر است عادت های مسئولیت‌پذیری را مدت ها قبل از وقوع انتقال ایجاد کنید یا تا پایان آن صبر کنید. یکی از بهترین کار ها مراجعه به مراکز مشاوره پیش از ازدواج است زیرا در این صورت می توانید در مورد مباحث تربیت فرزند با همسرتان به اتفاق نظر رسیده و آموزش های مربوط به آن را از همان ابتدای خرد سالی شروع کنید.
در آخر
یادگیری مفهوم مسئولیت پذیری یکی از مهم ترین مهارت هایی است که بچه ها در کودکی می توانند یاد بگیرند. همانطور که بزرگتر می شوند، درک کاملی از رابطه بین مسئولیت ها، مسئولیت پذیری و پاداش ها خواهند داشت. کودکانی که در سنین پایین انجام مسئولیت ها را نمی آموزند، باید در سنین بالاتر و با مشکلات بیشتری این مهارت را بیاموزند.
دیدگاه تان را بنویسید