هانیه توسلی پدر و مادر بابک خرمدین را هیولا خواند

هانیه توسلی بازیگر خوب کشورمان که از چندی پیش خودش درگیر حواشی کمپین می تو شده بود به ماجرای خانواده خرمدین واکنش نشان داد وی با انتشار استوری ای پدر و مادر بابک خرمدین را هیولا خواند.

او همچنین متنی از لادن نیکنام، روزنامه نگار منتشر کرد:  یک روز باید درد ِ گرانی و تورم و بیکاری و کووید نوزده و واکسن را بر خود هموار کنیم. مدام فکر کنیم که اصلاً چرا زنده مانده ایم، روز بعد باید نگران باشیم که چرا عده ای جنگل های زاگرس را آتش می زنند.

هنوز به خود نیامده ایم که مجری ِ تلویزیونی بلند بلند می خندد به حرفه ی نویسندگی. چند روز قبل تر پسری در خوزستان از دست می رود. هنوز دنبال دست چپ و راست خود می گردیم که می خوانیم:

پدری پسر کارگردانش را مثله کرد

خبر، تلخ نیست. خبر، مرگ است. چشم های ما چه طور حروف را کنار هم می چیند، می خواند و فهم می کند؟ چه کسی خبر را باور می کند؟

آقای پدر ِبابک خرم دین شما با آن کراواتت در مغزت چه حمل می کردی؟ چه طور تکه تکه کردی پسرت را؟ سهراب را چه گونه در خانه اش به مسلخ بردی؟ سلاخی در وطن؟ سلاخی در خانه ی خودش؟

پسر ِ کارگردان را در سکانسی خونی خواباندی تا دردش را جاودانه کنی؟

تا خودت را جاودانه کنی؟

چه طور خودت را بعد از سلاخی پسر تصور کردی که می تواند چای بنوشد؟

برود سر خیابان نان بخرد. با همسرت چه گونه لقمه ای نان و پنیر می خورید؟

کجا بزرگ شدید؟ چه خورده اید؟ خون جگر هم شده باشید دست به چاقو بردن، فرزند کشی، آن هم فرزندی با این سن و سال جنون می طلبد. شما دیوانگان، تاریخ ِ ایران را لکه دار می کنید.

شما مرا و دیگران را سوگوار کردید.

شما در پیشگاه قانون مجرم هستید. اما در ذهن همه ی ما شما پدری و مادری را نمی شناسید.

پدر بودن … مادر شدن … سعادت می خواهد.

کاش قدر می دانستید.

شما چاقو را برداشتید و روح و جان هشتاد و پنج میلیون نفر را مثله کردید.

ننگ بر ما که جامعه را هُل دادیم سمت فرزند کشی.

باورم نمی شود که از یک کارگردان ِ تکه تکه شده در تهران در اکباتان فاز ٣ می نویسم.

باورم نمی شود این جا ایران است.

باورم نمی شود ایرانی هستم. بابک جان یک ملتی در سوگ ِ لحظه های رفتن ات زار می زند.

جای تو در سطل نبود. جای تو در سطل نبود. جای تو در سطل نبود.

منبع: وقت صبح