تلاش های شهاب حسینی و غزل شاکری برای شیک دیده شدن در اکران رها با شکست مواجه شد
شهاب حسینی و غزل شاکری دو هنرمند سینما و تلوزیون اینبار با استایلشان در اکران مردمی فیلم رها حسابی توجه ها را به خود معطوف کردند.
شایانیوز- در دنیای مد و استایل، فراتر از برندها و ترندهای فصلی، یک عنصر مهم وجود دارد که تنها در طی زمان شکل می‌گیرد: "امضای استایل". این امضا نه چیزی است که صرفاً از روی مانکن‌های ویترین یا صفحات اینستاگرام برداشته شود، بلکه تلفیقی از شخصیت، نگرش و انتخاب‌های منحصربه‌فرد هر فرد است؛ عنصری که باعث می‌شود حتی در میان جمعی شلوغ، فقط با یک نگاه، حضور آن فرد حس شود.
در مراسم اکران مردمی فیلم سینمایی «رها» که در پردیس صبامال برگزار شد، حضور غزل شاکری و شهاب حسینی نه فقط از منظر هنری، بلکه به‌عنوان دو شخصیت با استایل متفاوت اما قابل‌تحسین، جلب توجه کرد. در ادامه نگاهی دقیق‌تر می‌اندازیم به انتخاب‌های استایلی این دو هنرمند و رازهایی که پشت ظاهرشان پنهان بود.
غزل شاکری؛ جست‌وجوی هویت در میان آیتم‌هایی که با هم نمی‌سازند
غزل شاکری هنرمندی است که معمولاً استایلی خلاقانه و شخصی دارد و با نحوه پوشش سر و انتخاب آیتم‌هایی متفاوت، همیشه در تلاش است تا تصویری خاص و مستقل از خود ارائه دهد. اما در مراسم اکران مردمی فیلم «رها»، این تلاش در نهایت آن‌طور که باید به نتیجه نرسید و استایل او را می‌توان یک شکست ناهماهنگ و بی‌جهت در فرم‌دهی استایل شخصی دانست.
در نگاه اول، تلاش برای ارائه ظاهری خاص و متفاوت دیده می‌شد؛ اما وقتی به جزئیات استایل دقت کنیم، نتیجه چیزی جز آشفتگی و ناهماهنگی بصری نبود. شال به شکلی غیرمتعارف و پیچیده دور سر بسته شده بود، که اگرچه می‌توانست امضای استایل تلقی شود، اما در این ترکیب خاص، تنها به سردرگمی کلی ظاهری دامن زده بود.
آیتم‌های اصلی پوشش شامل اورکت ژاکارد، بلوز و شلوار با پارچه‌ای ریزش‌دار، کفش‌های اسپرت رانینگ و کیف دستی کلاسیک، هیچ هارمونی مشخصی نداشتند. تضاد آشکار بین پارچه سنگین و رسمی اورکت با شلوار سبک و کفش‌های ورزشی باعث شده بود استایل نه رسمی باشد، نه اسپرت، و نه حتی هنرمندانه؛ بلکه صرفاً در میانه‌ای بلاتکلیف گیر کرده بود.
از همه مهم‌تر، ساختار سنگین اورکت، جیب‌های بزرگ و یقه‌های متعدد باعث شد تا بخش میانی بدن حجیم‌تر به نظر برسد؛ چیزی که در تضاد با اصول زیبایی‌شناسی برای تیپ بدنی او قرار داشت. این تصمیمات باعث شد که استایل غزل نه‌تنها از امضای شخصی‌اش بهره‌مند نشود، بلکه حتی تا حدی وجهه‌ی هنری او را در یک مراسم رسمی خدشه‌دار کند.
اگر بخواهیم صادقانه قضاوت کنیم، باید گفت غزل شاکری در این مراسم، با وجود نیت مثبت برای متفاوت بودن، قربانی شلوغی، انتخاب‌های ناهماهنگ و فقدان یک هارمونی مشخص در استایلش شد. گاهی اوقات، تلاش بیش از حد برای خاص بودن، نتیجه‌ای معکوس به همراه دارد—و این دقیقاً همان چیزی‌ست که در این مراسم شاهدش بودیم.
امضای استایل؛ فراتر از لباس
امضای استایل، چیزی فراتر از انتخاب لباس‌های گران‌قیمت یا ترندهای جهانی‌ست. این امضا گاهی در یک فرم خاص بستن شال، یک رنگ همیشه تکرارشونده، یا حتی یک اکسسوری ثابت مثل عینک یا ساعت نهفته است. برای غزل شاکری، این امضا در پوشش سر و نحوه‌ی متفاوت بستن آن متجلی شده؛ چیزی که امروز با دیدنش ناخودآگاه نام او در ذهن تداعی می‌شود.
در دنیایی که هر روز مد جدیدی ظهور می‌کند و افراد بسیاری در تلاش برای متفاوت بودن هستند، داشتن یک امضای استایلِ منسجم و پایدار، نه‌تنها نشان از اعتماد‌به‌نفس و شناخت فرد از خود دارد، بلکه راهی است برای ماندگاری در ذهن مخاطب.
شهاب حسینی؛ کلاسیک اما با جزئیات دقیق
شهاب حسینی که همواره با استایل‌های اسمارت‌کژوال دیده می‌شود، در این مراسم نیز از همان فرمول موفق پیروی کرد. پیراهنی با پترن راه‌راه و رنگ‌هایی هماهنگ با ساعت، به‌همراه شلوار جین با رنگ خنثی، انتخاب‌هایی ساده اما سنجیده بودند.
سادگی ظاهری استایل شهاب حسینی، نتیجه انتخاب هوشمندانه آیتم‌هایی است که نه تنها به‌شکل جداگانه جذاب‌اند، بلکه در کنار هم، تصویری یکپارچه و متناسب با شخصیت او خلق می‌کنند. این همان راز استایل موفق اوست؛ انتخاب‌هایی کم‌ریسک، اما دقیق، که هم با موقعیت هماهنگ‌اند و هم تصویری شایسته از یک بازیگر حرفه‌ای ارائه می‌دهند.
جمع‌بندی:
اکران فیلم «رها» فقط فرصتی برای دیدن یک اثر سینمایی نبود؛ بلکه صحنه‌ای شد برای نمایش دو دیدگاه متفاوت نسبت به استایل و شخصیت. یکی با خلاقیت هنرمندانه و امضای استایل شخصی، و دیگری با سادگی و دقت در انتخاب‌های کلاسیک. هردو، نمونه‌هایی بارز از این هستند که استایل خوب الزاماً به معنای شلوغی یا گرانی نیست، بلکه به معنای شناخت، هماهنگی و وفاداری به خود است.
دیدگاه تان را بنویسید